AF222a: 12v

Ūmmetüm [!] içün gelmişem himmetüm yüce qılmışam
Ne mülk [ü] cāna qalmışam senden dilerem ümmetüm

Çün bu qonaġa qonmışam himmet atına binmişem
Ūmmet [!] odına yanmışam senden dilerem ümmetüm

Gelmemişem uçmaġiçün yā ḥūrīler qoçmaġ‑içün
Şol bir avuç ṭopraġ‑içün senden dilerem ümmetüm

Adum Muḥammed qılasın derdüm göresin bilesin
İnʿām [u] iḥsān qılasın senden dilerem ümmetüm

Medd ėtdüm ūmmet [!] güçine baqmazam ayrıq hīçine
Qalmaġıl ümmet ṣuçına senden dilerem ümmetüm

Fānī cihāna baqmazam bir ẕerre emrüñ yıqmazam
Ūmmetüm [!] oda yaqmazam senden dilerem ümmetüm

Ol ṭūr‑i Sīna ḥaqqı‑çün Mekke vü Mīnā [!] ḥaqqı‑çün
Şehr‑ü [!] Medīne ḥaqqı‑çün senden dilerem ümmetüm

Sensin aḥad sensin ṣamed qullaruña luṭfuñ bī‑ḥadd
Ben quluña ėrgür meded senden dilerem ümmetüm

[Yūnus]:

ḫiṭābu rabbu l‑ʿalemīn

recez: müstefʿilün ‑ müstefʿilün ‑ müstefʿilün ‑ müstefʿilün

Luṭf ėdüben eydür ḫudā baġışladum ümmetüñi
Secdeden baş qaldur yā Muṣṭafā baġışladum ümmetüñi

Ümmeti benden diledüñ himmet qılasın biledüñ
Muştuluq olsun eyledüñ baġışladum ümmetüñi

Qaldur başuñı ey ḥabīb dertlülere [!] sensin ṭabīb
Ümmetüñ ėtmeyem ġarīb baġışladum ümmetüñi

Döndür yüzüñi ʿarşuma döşek döşendi ferşüme
Gel berü gel dur qarşuma baġışladum ümmetüñi

Ümmetüñi ben göçürem tīzcek ṣırātı geçürem
Kevs̱er şarābın içürem baġışladum ümmetüñi

Nice gözüñ yaş ėdersin yā baġruñı baş ėdersin
Niʿmetümi aş ėdersin baġışladum ümmetüñi

Ey yėri [!] gögüñ serveri āḫir zamān Peyġamberi
Bilsün seni ins ü perī baġışladum ümmetüñi

Ümmetüñ oda yaqmayam ṣucın(ı) başına qaqmayam
Senüñ sözinden çıqmayam baġışladum ümmetüñi

Çün sen yetīmler başısın yanmış çigerler aşısın
Ūmmetüñüñ [!] yoldaşısın baġışladum ümmetüñi

Gel berü şükr eylegil dāyim ḥaqqa ẕikr eylegil
İşbu sözi fikr eylegil baġışladum ümmetüñi

Peyġamberüñdür müctebāʾ el‑ḥamdu li‑llăh ẕī‑ṣafā
Çoq çoq dėdi yā Muṣṭafā baġışladum ümmetüñi

13r:

İlāhī dilerem senden Muḥammed Muṣṭafā ḥaqqı
Īmān-ile gönder bizi ḥabībüñ Muṣṭafā ḥaqqı

Günāhum çoq kime yalvaram esirge ben günāh‑kāram
Yā daḫı kime yalvaram Muḥammed Muṣṭafā ḥaqqı

Ḥidāyet qapusın açġıl bize raḥmetüñden ṣaçġıl
Bu gürklü gözümi açġıl ḥabībüñ Muṣṭafā ḥaqqı

Devr ėtmesün raḥmetüñden ayırmaġıl Muḥammedden
Uyar cānumı ġafletden Muḥammed Muṣṭafā ḥaqqı

İlāhī anta subḥān dilerem senden īmān
Ki yoldaş ile Qurʾān ḥabībüñ Muṣṭafā ḥaqqı

Bu Dervīş yalvarur saña seni senden diler saña
Gine raḥmet senden aña Muḥammed Muṣṭafā ḥaqqı

Ḥocam [!] senüñ ʿāşıqlaruñ dönerler hū dėyi dėyi
Girüb ʿışquñ meydānına yanarlar hū dėyi dėyi

ʿĀşıq olmışlar Allāha ol sevgilü pādişāha
Yüzlerüñ [!] ulu dergāha sürerler hū dėyi dėyi

Bir miskīn bī‑çare qulam luṭfuñla qulluqda qalam
ʿArş u kürs ü levḥ‑i qalem düzilür hū dėyi dėyi

ʿĀşıqlar yürür yolında böyledür ḥaqquñ qavlinde
Melekler ʿārşuñ ḥavlinde dönerler hū dėyi dėyi

Ehl ü ʿıyāl u mālını terk ėdüp ḥācīler gider
Beytu llāhı ėdüp ṭavāf dönerler hū dėyi dėyi

Fetvā vėrür müftī qāżī almışlardur ʿışqdan dādı
Yarın maḥşerde ṣırāṭı geceler hū dėyi dėyi

Hey Miskīn ʿāşıq bī‑çāre yandı yürek pāre pāre
Manṣūr olan çıqar dāra çaġırur hū dėyi dėyi

[Şemseddīn Aḥmed Sivāṣī/Qara Şems]:

Ḥüdāvendā şu ʿālemde esen yėller seni ister
Ayaqlarda ġubār olmış tozan yėller seni ister

Eger cinndür eger ḥayvān eger melek eger insān
Seni ẕikr ėtmege yeksān dönen diller seni ister

13v:

Bulam dėyü dil‑ārāyı gezer arayı arayı
Dolanub kūh u ṣaḥrāyı aqan sėller seni ister

Ayaġın gerçi ḥār [!] olmış ve līkin bī‑qarār olmış
Düşüb elden ele ṣolmış gezen gūller [!] seni ister

Çü sensin vāḥid ü muṭlaq şerīküñ yoq ʿale l‑ıṭlāq
Yana qış ile ya[z?] yaylaq göçen ėller seni ister

Kevākib ay [u] gün bī‑cān qarārı yoq ėder seyrān
Olub ser‑geşte‑i ḫayrān dönen gökler seni ister

Ṭutuşub hecr‑ile yanmış ezelden ʿışqa boyanmış
Duḫānın göklere ṣalmış yanan otlar seni ister

Boyamış göklere ṭaşın saḫrda döker yaşın
Çemende qaldurur başın biten otlar seni ister

Saḫrlarda oqur derdi artar ʿāşıqlaruñ derdi
Bahāne eylemiş vėrdi [?] öten quşlar seni ister

Yūnus Emrem fermāyed
İlāhī çoqdur günāhum ʿafv eyle benüm subḥānum
Ṭamudan āzād ėt cānum iḥsān eyle raḥmetüni

Sensin her derdlere dermān maʿbūdam sensin bī‑gümān
Cümlemüz yaradan raḥmān iḥsān eyle raḥmetüni

Luṭfuñ ile sen ėt naẓar Allāh bizden olma bīzār
Sen yaratduñ ey kirdigār iḥsān eyle raḥmetüni

Bizüm ʿiṣyānumuz çoqdur qudretlerüñ bī‑ʿadetdür [!]
Bilürüz ṣuçumuz çoqdur iḥsān eyle raḥmetüni

Dut elimüz eyle meded Muḥammede oldük [!] ūmmet [!]
Yā rabbī sen qıl ʿināyet iḥsān eyle raḥmetüni

ʿAdāletle bizi ṣavurma Allāh īmāndan ayurma
ʿĀşıqları qoy naʿīme iḥsān eyle raḥmetüni

Sensin maqṣūdumuz taḥqīq qamu iqrār ėden ʿāşıq
Olaydı ḥażrete lāyıq iḥsān eyle raḥmetüni

Revā eyle bu sözümüz ḥażrete dönsün yüzümüz
Sensin mevlā murādumuz iḥsān eyle raḥmetüni

Tevḥīddür īmān ḫılʿatı hem ṣādıqlar iʿtiqādı
Bre hey Muḥammed ümmeti dileyelüm raḥmetüni

Göñül evin bezeyelüm nefsümüzi qatl ėdelüm
Pīrlerümüz diñleyelüm iḥsān ėtsün raḥmetüni

Seyyid Naẓar dėr yā ḫafī qalbümüzi eyle ṣāfī
Nefsümüze vėr inṣāfı iḥsān eyle raḥmetüni

Seyr ėdelüm cennetüni [!] iḥsān eyle raḥmetüni